CorporatieGids Magazine

JUNI 2025 I 13 12 I CORPORATIEGIDS MAGAZINE De keuze voor een fusie tussen RK Zeist en Heuvelrug Wonen was een logische volgende stap die past bij de lange intensieve samenwerking, begint Camiel het gesprek: “Die samenwerking werd de afgelopen jaren steeds inniger. Het begon met het delen van personeel en kennis, waarna we later kozen voor dezelfde ERP- en procesinrichting. Dat twee bedrijven op dezelfde manier werken is nog geen reden voor een fusie, maar het feit dat we twee – in financiële en personele zin – kwetsbare kleine organisaties waren was dat wel. In 2023 hebben we daarom onderzocht of er een volkshuisvestelijke meerwaarde zat in een fusie. In andere woorden: wat hebben bewoners en woningzoekenden eraan? Kunnen we door een fusie meer ‘nabij’ zijn? Uiteindelijk was het overtuigende antwoord: ja.” Tweede fusie De fusie werd nauwgezet gevolgd door Woningstichting Maarn, vertelt Camiel: “De nieuwe visie die door NabijWonen werd ontwikkeld, sprak hen enorm aan. Daarbij heerste er bij hen ook het besef wellicht te klein te zijn voor de uitdagingen van morgen. Woningstichting Maarn heeft daarom gekeken of ze met ons konden fuseren. Zo zijn ze op een heel natuurlijke manier onder onze paraplu gekomen waarbij het doel de komende jaren duidelijk is: ouderwets volkshuisvesten met moderne middelen.” Buitenwereld naar binnen Op deze manier wil NabijWonen het luisteren naar bewoners verder versterken, met oog voor wat zij nodig hebben, en de buitenwereld naar binnen halen. “Een goede intentie alleen betekent immers niet dat het ook zo uit de verf komt. Een voorbeeld hiervan is een herontwikkelingsproject in Maarn. Hier werd een groep woningen uit de jaren ‘20 verduurzaamd en flink onderhouden. Zo’n project kun je klassiek aanpakken door een projectgroep op te tuigen en te zeggen: zo gaan we het doen. Wat wij proberen te doen, is naar bewoners toestappen met het verhaal: we hebben nog geen uitgewerkt plan maar willen dit realiseren. Hoe kunnen we dat volgens jullie het beste doen? Natuurlijk kun je niet ieder idee overnemen, maar je kunt wel bewoners betrekken en samen kijken naar wat de meest passende oplossing is.” Digitaal en nabij Toen CorporatieGids Magazine vier jaar geleden met Camiel sprak, vertelde hij al over het omarmen van digitalisering. “Dat is bij NabijWonen niet anders dan destijds bij RK Zeist. Nabij willen zijn en persoonlijk contact ambiëren gaan immers prima samen met digitalisering. Daarvoor is een aantal stappen cruciaal. Allereerst het op orde brengen van onze data. We hebben twee dataspecialisten in dienst genomen die niet alleen de kwaliteit van data, maar ook de benodigde ICT-vaardigheden en discipline van medewerkers op peil brengen. Uiteindelijk draagt dit ook bij aan onze ambitie om nabij te zijn. Als we door automatisering minder tijd kwijt zijn aan administratief gedoe, hebben we meer tijd over om in de wijk aanwezig te zijn.” Ditzelfde geldt ook in klantcontact, zegt Camiel: “Ik denk namelijk dat digitaal contact en nabij zijn heel goed kunnen samenkomen. Het moet elkaar versterken en ten behoeve komen van onze betrouwbaarheid, bijvoorbeeld door online afspraken te kunnen maken voor persoonlijk contact. Al het klantcontact digitaliseren is niet mogelijk, aangezien het grootste gedeelte van onze huurders de voorkeur heeft voor persoonlijk contact. Een aanzienlijk deel – zo’n 20 procent – is zelfs helemaal niet digitaal bereikbaar. We houden daarom nog steeds twee sporen aan.” Leefproblematiek Digitalisering geeft de corporatie onder andere meer ruimte om zich in te zetten voor leefbare wijken. Camiel: “We zien de druk op de woningmarkt ook in onze regio enorm toenemen. De gemiddelde wachttijd loopt op tot twaalf jaar. Daarnaast heb je het probleem dat sociale huurwoningen meestal geconcentreerd in wijken worden gebouwd. Het is een gegeven dat daardoor de kans op leefproblematiek groter is. De kans op ruzie met de buren is immers groter in een appartementencomplex dan in een wijk met vrijstaande Ouderwets volkshuisvesten Op de vraag wat Camiel precies verstaat onder ouderwets volkshuisvesten, zegt hij: “Volkshuisvesten is ooit begonnen om mensen met een minder inkomen een fatsoenlijke woning te bieden. En hoewel hier een zakelijk component aan zit, is het altijd meer geweest dan stenen en geld alleen. Volkshuisvesting is – als je het goed doet – de mens achter de voordeur ontmoeten, goed luisteren naar je huurders en in verbinding staan. In een maatschappij waarin we steeds meer van elkaar vervreemden en het menselijke aspect soms ontbreekt, willen we de afstand naar de mens verkleinen en het contact herstellen. Ofwel: je bekommeren om elkaar, wat in ons geval het bieden van een goed huis betekent. Dat is waar we als NabijWonen voor willen staan.” Nabij in alle wijken: Minicorporaties Waar vaak het beeld heerst dat een gefuseerde corporatie verder van haar huurders staat, is dat bij NabijWonen juist niet het geval: “Omdat we groter zijn, hebben we meer mogelijkheden om nabij te zijn,” zegt Camiel. “We hebben onze organisatie ingericht met vaste, herkenbare minicorporaties per kern of dorp: vertrouwd, bereikbaar en lokaal betrokken. Medewerkers die specifiek daar hun werk doen, en over technische-, financiële- of huurzaken kunnen meepraten.” woningen. Bovendien zijn steeds meer van onze bewoners afhankelijk van een uitkering, inmiddels zo’n zeventig procent. Dit zegt iets over de veerkracht van een wijk en alles bij elkaar kunnen dit ingrediënten voor problemen vormen. Niet omdat deze mensen erop uit zijn om problemen te maken, maar de omstandigheden ervoor op de loer liggen.” Leefbaarheid samen aanpakken “Als woningcorporatie moet je dat voortdurend monitoren en kijken hoe je daar goed mee omgaat. Als sociale verhuurder hebben wij de mogelijkheid om ‘achter de voordeur’ te komen en in nauw contact te blijven met onze bewoners. Het gaat misschien wel in mindere mate over financiën en techniek en steeds meer over de mens. De problematiek aanpakken kunnen we nooit alleen. Dat vraagt om verbinding met bijvoorbeeld de gemeente, welzijnswerk, de politie, zorg- instellingen, collegacorporaties en de bewoners. En dat doe je door aanwezig te zijn en je niet te verschuilen achter een protocol maar door zichtbaarheid en actie te ondernemen.” Camiel geeft een voorbeeld: “Een huurder die steeds weer over de schreef gaat, kunnen wij niet laten arresteren of laten opnemen in een zorginstelling. Een paar maanden geleden hadden we een situatie met een huurder die een gevaar was voor zichzelf en de directe omgeving. Vaak zie je dat de politie pas komt, wanneer er een strafrechtelijke situatie ontstaat. Maar in de praktijk zijn het juist allemaal kleine dingen die opstapelen totdat de situatie barst. Partners in de